18 Mart 2010 Perşembe

KARŞIYAKA’MA DOYAMADIM

Aydan ÜNAL

Karşıyakalıyım, 1948 yılında doğduğum bu şirin ilçeyi hatırlarken hep gözlerim dolar, heyecanlanır ve sevinirim.
Nedenini ben de bilmiyorum, canım kadar sevdiğim bir yer Karşıyaka. Kendimi hatırlamaya başladığımda Alaybey Yalı Caddesindeki evimizi ve yosun kokan, asfalt olmayan sahilini ve sahildeki yol boyu uzanan seti hatırlarım. Akşamları sette oturanlar İzmir’in ışıklarını seyredenler ve bu arada da kovalar içinde soğuk "Kalipso" gazozları satan küçük satıcılar, ara sıra geçen vasıtalar...
Daha sonra 1849 sokakta ikamet ettik. Kız Muallim Mektebi şimdiki adı ile Karşıyaka Lisesi. Karşıyaka’nın güzel kızları ve delikanlıları bu okuldaydı. İngilizce öğretmeni Saime Hanım yanımızdaki evde otururdu. Füsun, Nuri samimi arkadaşlarımdı. Kadir'in doğduğu günü hatırlarım, biraz ilerde Soğukkuyu’ya giden yolda da "Altınuç Sineması" vardı. İçerisinde havuzu ,fıskiyesi ve de bu fıskiyede bir pinpon topu bu top su ile birlikte hareket eder hiç yere düşmezdi bu sinemada unutamadığım Muhterem Nur'un "Arkadaş" filmi olmuştu. O zamanlar her tarafa rahatlıkla gidilebilirdi, mesela komşularla Küçük Yamanlar dağına gidip papatyalar arasına serdiğimiz kilimlerin üzerine oturup evden getirdiğimiz yumurta köfte ekmeği yerken, uzaktan da kırmızı kiremitlerle örtülü tek katlı Karşıyaka evlerini seyretmek bizlere çok haz verirdi. Zaten Karşıyaka takımımızın renkleri de her halde buradan çıktı. Yemyeşil bir Karşıyaka ve kiremitleri kırmızı evleri ...

1 Temmuz günleri yapılan yüzme yarışlarını da unutmamız mümkün değildi. Sur ve Efes vapurları iskeleden kalkar biraz ilerdeki yarışma yapılan mahalde demir atarlardı. Karşıyaka halkı da buradan yarışları izlerlerdi. Yüzmede Hüseyin Karace devamlı 1. olurdu. Birde size Turan otobüs durağını hatırlatmak isterim. Orada Hasan bey durağı vardı. Artur, Hüseyin, Şevki, Aynur ve Ayşin Karace'yi tanımayan varmıydı? Bu duraktaki evde otururlardı. Babalarının adı Hasan olduğundan bu durağa Hasan bey durağı derlerdi. Turan’da bulunan fırının ekmeklerinin tadına doyamazdık.

Seneler ilerledikçe Karşıyaka’mız yavaş yavaş kalabalık olmaya başlamıştı.
Hergele Meydanı Çarşının bir simgesi idi. Bu meydandan kimler geçmezdi ki. Sevdiğine kur yapanlar, sevdiğini görmek için çarşıya çıkanlar, tüm yakışıklılar ve güzel Karşıyaka’nın güzel kızları sanki podyumda yürürcesine çarşıyı ve sahildeki kaldırımları turlarlardı.
1738 Sokak’daki güzel insanlar, Temiz Mandıra yoğurtçusu, Çamlıktaki aşıklar, sıcacık insanlarla dolup taşardı Karşıyaka. Sahilden Bostanlıya doğru ilerleyin, 9 kayaları görürdünüz. Balıkçılar ağ çekerler, semt sakinleri tepsileri ile balıkçıların başında beklerlerdi. Bir yandan yosun kokusu bir taraftan İzmir’in meltem rüzgarını teneffüs ederler, koyu sohbetlere dalarlardı. Bu arada da ağa takılan çiçinaların seyrine de doyulmazdı.

Birazda bu senelerdeki Fuarı çocuk gözü ile anlatmaya çalışacağım; Lunaparktaki ördekli atlıkarıncaları ve Turyağ Fabrikasının pavyonundaki köpük havuzu ve bebek sabunları..60 lı yılların ortalarında Karşıyaka’da hafif batı müziği gurupları kurulmuştu. Maça 5lisi , Yakamozlar, Sefiller, o senelerdeki genç kuşağın bu müzik elçilerini hatırlamamalarına tabii ki imkan yoktu. Müzik deyince İpek, Hayal, Beyazıt Sinemalarını unutmak mümkün mü?
Fuar sezonu biterken sanatçıların uğrak yerleriydi buraları. Seneler ilerliyor 70li yıllar bitmek üzere. Bostanlı yeni yeşeren tarla gibi etrafa yayılıyor. Sahildeki evleri modern mimari ile İzmir’e göz kırpıyor.
Bostanlı deyince de, Köfteci Remzi’den bahsetmeden geçemiyeceğim. Hele hele yılbaşı piyangosundan kazandığı büyük ikramiye ile etrafına mutluluklar saçan bu mutluluğunu çorbalarına yansıtan bir lokantacı.
Ben en son Mavi Dünya Apartmanında ikamet ettim. O seneler 1980’ li senelerdi midyeciler denizin sığ olması nedeni ile denizin sanki ortalarına gelmiş gibi ilerlerler ve kürekleri ile tarak midye toparlarlardı. Bahar ve yaz ayları saat 17.00 olduğu zaman deniz motorlarının balığa gidişleri semtimizin olmazsa olmazları idi...
İşte size yarım asır zaman diliminde beni etkileyen Karşıyaka’mın ve İzmir’imin karelerini sunmaya çalıştım.
İnanın ömür o kadar kısa ki, yaşımız ilerledi ama daha Karşıyakama doyamadım bile...
Aydan Ünal - 02.01.2009

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Maalesef Smartphone üzerinden imla hatalari cok oluyor